Murat Kahraman | Bitmeyen Veda

Bitmeyen Veda Kitap Açıklaması

Kadının yırtılması, bir bildirim manasındaydı. Dolaylı konuşmanın manası kaçmıştı. Doğrudan da kullanabilirsiniz ve doğrudan kullanabilirsiniz. Kötülükle hesaplaşmada bir başkasını ileri sürmüyor, kendini öne sürüyordu. Vicdan yumağıyla birlikte öfke yumağını da çözmüştü. İntikam aldığını, “Alın ben buradayım” dercesine, iki gencin önüne atmıştı.

“Darına düştüm ya boz atlı Xızır. Niyaz yurduna sığınan göçmen kuşlarına kol kanat ger ya Kemere Düzgün!”
Ellerini yokladı. Rüyasında kan görmüş olacak ki, sanki elleri kanlanmış gibi göğsüne sürerek temizliyor gibi yaptı.Parmakları koyun sağımından dolayı kurumuş toprak gibi çatlamıştı. Parmaklarındaki çatlakların içine güneş renginden değişen kazağın yünleri girdi. Düzensiz nefes alışverişine gürültüler karıştı.
“Dersim çekişiyor Cemal. Usul usul ölüyor Kırmanciye yurdu” diye mırıldandı Garo.

“Oğlum bir sorumluluk mu olacak?” diye sesine düzen uygulamaları çalıştı.
“Babam katledildikten sonra parmağındaki yüzüğü kim çaldı?”
Böğrünü yılan ısırmış gibi irkildi dinleyiciler. Titreyerek,durmadan dudaklarını yalayan suçluya muayene oldular.

“Ayaağa limonu! Dileyenlere ne yaptın sonra gönder?” diye bağırdı Şahin.
Karşısında yere yığılmış anlamsız heykel gibi duran kişi bakti. Çiçek bozuğuyla çapurlaşmış buruşuk yüzü bembeyaz olmuştu. Korkudan burun delikleri mağara gibi açılmıştı. Yüz çizgileri içindeki insanların özellikleri saklıdır.
Eminim Kabardey'le bir ilginiz olacaktır. İntikam dahil hiçbir şeyin tadı kalmamıştı artık.
“Sana katıl kireç, dedim. Ölümün karşı karşıya gelmesi!”