İclal Aydın | Kalbimin Can Mayası

Kalbimin Can Mayası Kitap Açıklaması

İnsan Bir Hikayeye Kendini Kaptırdığında, Bir Bakıyor Ki Karşısındakini Anlamaya Başlamış.

“Nedenini bilmeden peşinden koştuğumuz sıcaklıklardan, izini sürdüğümüz tutcuların, hapishanemiz olan koruların bizden önceki nesilden kalmasına kanaat getirdim. Unutmamak, birbirini tanımak, birleştirmek için aslında.”

Diken kelebeklerinin göçü altı nesil devam ediyorsa nesiller birbirininde devam ediyorsa, dağın bu yanıyla diğer yanını, denizin bu ucuyla diğer yönü, bir kıtanın başlangıcıyla bitiminin aynı anda Ne bekliyorsunuz?

Kapalı bir kapının iki yanında iki insan duruyor. Rüçhan ve Nesrin. Türkân ve Mine. Kartal ve Somer. Peki, bir sonraki nesilden Defne ve Somer'in diğer kızı Kiraz kendi aralarındaki kapalı aralarsa, diğer kapalı kapılara ne olur?

Eğer bir hatanız varsa, onun nasıl bir şey olduğunu göremeyecek misiniz?

Belki de Kiraz'ın Defne'ye söylediği bir aynaya tutulur bütün hikâyeler:

“Büyürken, genç kız olayında fark ettim ki, benim annem de sen ve senin annen için öteki kadın.

Annelerimize yaşatılan reddedilişin iki ucuyduk yanınızda. Rüçhan Hanım'ın ölüme giderken hüzünle baktığı bir aynayız biz. Birimizin aynasının sırrı, diğerimiz camıyız.”

Üç kız kardeş Türkân, Dönüş ve Derya'nın hikâyesi, Ayvalık'ta kaldığı yerden, bağımsız kurgusu ve özgün karakterleriyle devam ediyor.