Ayşe Kulin | Köprü

Köprü Kitap açıklaması

Elmas da örtülü kollarını bebeğe uzatmıştı. Canını yakmaktan korkmak usulca bırakmıştı Bayram, oğlu Elmas'ın kucağına. Şimdi burnu burunaydılar Elmas'la Öksüz. Bir dişi hayvanla yavrulanıyor gibi kokluyor, burunlarını bir araya topluyorlar, hepsinin boyuna gömülüyor ve tuhaf mırıltılar çıkartıyorlardı. Bebenin küçük elleri, Elmas'ın saçlarında, Elmas'ın tırnakları bebenin yüflamme dolaşıyordu. Elmas, başka hiçbir ürünü ziyaret edenlerden ne de Bayram'dan hiç utanmadan, hiç gitmeden, memesini bebenin ağzına şarkıyla sunuyor. Bebek mutlu bir kedi yavrusu gibi guruldayarak şapır şupur emiyordu süt akıtmayan, kuru meme. Kadınla çocuk bakımı iç geçmiş, tek vücut olmuş durumdalar.

Köprü... benzeri görülmemiş bir bürokratın, otuz yıl saklandıktan sonra kavuşulan bir köprünün ve doğunun töreye teslim olmuş insanların öyküsü. Ayşe Kulin'in kaleminden.