İdris Baluken | Sincan'dan Edirne'ye Hasbıhal

Hapishanedeki beşinci kışımız bu. … Beş yıl boyunca ne yaptığımıza tek kilimeyle cevap vermem istenseydi, buna “yaşadık” derdim. Dışarda kalmadığımız takdirde nasıl barındırılırsak, burada da öyle yaşadık. Bunun iyi bir fikir olduğunu hatırlamak önemlidir.

Mektubumu Sincan Hapishanesi'ndeki hücreden ruhun çalkantılı sularına saldığı kâğıttan yolculuğuyla yapılmış bir yolculuk olarak görmeni iserim. Yoldaşının yol boyu gördükleridir.

Yazmaya ara katkıların kısmen Sincan hapishanesindeki hücreme nakledilmiş gibi karşımda korunmasın. Bu, doğru olanı yapabileceğiniz anlamına gelir. Kırklar Dağı'nın sakinliğini huzur içinde seyredip, köprünün altından Dicle'nin nazlı muayenesine birlikte baktık mesela. Munzur Gözeleri'nde Düzgün Baba'nın sitilinden dökülen süt köpüklerine dalarken karanlık basmadan Ana Fatıma'ya yetişip çıralarımızı yakmanın telaşına düştük. Tekrit yalnızlığını yerle bir eden en coşkulu mitingleri Lice'de, Gewer'de, Cizre'de gerçekleştirdik. Van Gölü'nün cennet güzelliğiyle, Ağrı Dağı'nın efsanevi heybeti avuçlarımızın içindeydi. Bingöl dağlarının rengarenk çiçek desenli yeşil elbisesini giydiği bir bahar havasında “Feqiriye Çolik mı vira ne şına” türküsünü birlikte söyledik. Dışarıdayken telafili planlayıp farklı gerekçelerle gerçekleştiremediğimiz Palu ve Gökdere köylerini aceleye mahal bırakmadan rahat rahat ziyaret ettik. Asi ve asil yürekli insanlarımızla gürül gürül yanan teneke kuzinelerin başında sabahlara dek sohbet ettik. Közde patates ikram ettiler bize, bellekte gezdirilmiş bol soğanlı kavurmalı loller, kömbeler, börekler de. Hani'de arabalarımızın bagajlarına ağzına kadar tandır ağzına kadar, pestil ve ceviz giymiş kötü niyetli köylülerimiz. İtirazlarımız kar etmedi. Piran'da, Dare Heni'de Şeyh Sait'i, Şeyh Şerif'i, Faqi Hasan'ı yaddık. Peygamberler diyarı Riha'da yanık sesli çocuklar dengbej havasında öyle stranlar, klamlar okudular ki…